Spółka partnerska. Dla kogo? Na jakich zasadach?

W kolejnym wpisie cyklu chcieliśmy przybliżyć Państwu charakterystykę spółki osobowej prawa handlowego – spółki partnerskiej

Spółka partnerska – główne założenia

Spółka partnerska, jak sama nazwa wskazuje, jest spółką, w której główną rolę odgrywają partnerzy. Owymi partnerami są osoby wykonujące wolne zawody w spółce prowadzącej przedsiębiorstwo pod własną firmą. Sam Kodeks Spółek Handlowych w Art. 86 definiuje cel spółki partnerskiej, jakim ma być wykonywanie wolnego zawodu w spółce prowadzącej przedsiębiorstwo pod własną firmą. Idąc dalej za Kodeksem, art. 88 wymienia listę wolnych zawodów zaliczając do nich aptekarza, architekta, inżyniera budownictwa, biegłego rewidenta, brokera ubezpieczeniowego, doradcy podatkowego, lekarza, oraz inne, w tym przede wszystkim zawody prawnicze. Wolne zawody mogą zostać wskazane również poza ustawą Kodeks Spółek Handlowych. Co łączy te wszystkie profesje? Czemu nazywamy je wolnymi zawodami? Jak nietrudno zauważyć, większość, jak nie wszystkie wskazane zawody są w pewnym sensie zawodami zaufania publicznego, gdzie istnieje szczególna więź o charakterze osobistego zaufania pomiędzy wykonawcą a odbiorcą świadczenia. Wolne zawody są profesjami, w których bardzo istotne są wysokie kwalifikacje i kompetencje zawodowe poparte przygotowaniem praktycznym, co do zasady wszystkie czynności zawodowe są wykonywane osobiście. Ponadto, wykonujący wolny zawód powinien charakteryzować się nie tylko wiedzą, ale również wysokim poziomem moralnym wynikającym z etosu zawodowego. Jest to więc rodzaj powołania czy posłannictwa zawodowego obarczonego zazwyczaj uczestnictwem w samorządach zawodowych, które pełnią rolę strażnika działania wolnego zawodu, oraz starają się chronić interesu wykonawców wolnego zawodu.

Wymogi formalne spółki partnerskiej

KSH ustanawia szereg wymogów formalnych dotyczących spółki partnerskiej, odwołując się jednocześnie, w przypadku braku uregulowań szczegółowych, do przepisów o spółce jawnej. Każda umowa spółki partnerskiej winna być zawarta w formie pisemnej pod rygorem nieważności. Ponadto, taka umowa zawiera szereg elementów koniecznych, takich jak:
– firma spółki partnerskiej – powinna zawierać nazwisko przynajmniej jednego partnera wraz z oznaczeniem „i partnerzy” bądź „i partner”, ewentualnie najczęściej spotykane określenie „spółka partnerska”;
– siedziba spółki;
– wskazanie wysokości (bądź wartości) wkładów wnoszonych przez poszczególnych partnerów;
– przedmiot działania spółki, w tym zaznaczenie w ramach jakiego wolnego zawodu będzie wykonywana działalność przez wspólników.
Zawarcie umowy spółki partnerskiej nie prowadzi do powstania nowej spółki gotowej do operowania w obrocie gospodarczym. Aby spółka zaczęła swój byt, musi zostać zgłoszona przez wspólników do rejestru przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym, a następnie tam zarejestrowana.
Istotnym elementem przy tworzeniu spółki partnerskiej jest kwestia wniesienia wkładu wspólnika do spółki partnerskiej. Wkład może być wniesiony w formie świadczeń na rzecz spółki, np. świadczenie pracy, czy też w formie przeniesienia prawa własności lub innego prawa na rzecz spółki.

Zasady odpowiedzialności i reprezentacja.

Zasadą jest, iż prawo do reprezentowania spółki oraz zarządzania przysługuje wszystkim wspólnikom spółki, podobnie zresztą jak w spółce jawnej. Istotnym elementem reprezentacji jest art. 96 Kodeksu Spółek Handlowych. Zgodnie z nim, każdy partner ma prawo reprezentować samodzielnie spółkę, z zastrzeżeniem, iż można pozbawić partnera prawa reprezentowania spółki (z ważnych powodów). Procedura w tym przypadku wygląda w ten sposób, iż spółka podejmuje uchwałę powziętą większością trzech czwartych głosów w obecności co najmniej dwóch trzecich ogólnej liczby partnerów. KSH zostawia również umowom spółki surowsze wymogi podjęcia owej uchwały.
Jeszcze ciekawiej rysuje się odpowiedzialność za zobowiązania w spółce partnerskiej, która jest konstrukcją dość wyjątkową jak na Kodeks Spółek Handlowych. Jest ona rozgraniczona pomiędzy partnerów, i zakłada iż każdy partner nie ponosi odpowiedzialności za zobowiązania spółki powstałe w związku z wykonywaniem przez pozostałych partnerów wolnego zawodu w spółce. Co więcej, ustawodawca rozszerza owo rozgraniczenie i partner nie odpowiada za zobowiązania spółki będące następstwem działań lub zaniechań osób zatrudnionych przez spółkę na podstawie umowy o pracę lub innego stosunku prawnego, które podlegały kierownictwu innego partnera przy świadczeniu usług związanych z przedmiotem działalności spółki. Jak widać, jest to dość szeroki wachlarz wyłączeń odpowiedzialności. Posługując się prostym przykładem; partner spółki architektów popełnia poważny błąd w sztuce podczas projektowania domu. Klient na etapie budowy zdaje sobie z tego sprawę i dochodzi swoich roszczeń. Ze względu na charakterystykę ukształtowanej odpowiedzialności w spółce partnerskiej, jest to zobowiązanie związane z wykonywaniem wolnego zawodu, jakim jest zawód architekta, więc inni partnerzy nie będą odpowiadać za owy błąd.

Podatki, ZUS, księgowość.

Spółka partnerska, jak zostało już nadmienione wyżej, jest spółką osobową i nie jest płatnikiem podatku dochodowego. Umowa spółki jest dokumentem, w którym partnerzy ustalają zasady dotyczące rozdysponowania pieniędzmi i dzielą zysk wypracowany przez spółkę. Następnie, każdy ze wspólników płaci od tego zysku podatek dochodowy od osób fizycznych. Tak więc każdy z partnerów na koniec roku winien złożyć PIT we właściwym Urzędzie Skarbowym z uwzględnieniem swoich dochodów w spółce partnerskiej. Kwestia księgowości została rozgraniczona limitem przychodów. Spółka partnerska może prowadzić księgowość w formie księgi przychodów i rozchodów do momentu, jak nie przekroczy limitu w wysokości 2 mln euro przychodu ze sprzedaży netto towarów i usług w poprzednim roku obrachunkowym. Spółka partnerska może prowadzić księgowość w formie księgi przychodów i rozchodów, dopóki nie przekroczy ustawowego limitu przychodów  w wysokości 2 mln euro. W przypadku przekroczenia owego limitu, spółka musi przejść na pełną księgowość.
Wspólnicy spółki partnerskiej podlegają opłacie składek Zakładu Ubezpieczeń Społecznych odrębnie od każdego rodzaju i tej w spółce i innej prowadzonej przez siebie działalności. Wspólnicy spółki partnerskiej zgłaszają się w ZUS jako odrębni płatnicy składek oraz jako osoby ubezpieczone. Spółka natomiast zgłasza do ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego oraz rozlicza składki na te ubezpieczenia za wszystkie inne osoby, w stosunku do których jest płatnikiem, czyli np. pracownicy. Ponadto, spółka automatycznie zostanie zarejestrowana w ZUS jako płatnik, zaś partnerzy spółki muszą się zgłosić jako płatni w przeciągu 7 dni od zarejestrowania spółki.
Podsumowując, widać wyraźnie w powyższej analizie, iż spółka partnerska jest spółką przeznaczoną dla dedykowanej grupy zawodów, wiąże się z pewnymi wyjątkowymi rozwiązaniami i nie wszystkim może odpowiadać taka forma prowadzenia działalności.
We wszelkich sprawach związanych z przygotowywaniem dokumentów umów spółek, sporach korporacyjnych itp. zapraszamy do kontaktów z prawnikami Kancelarii.